Cedro maxestoso. Árbore no pazo a carón da ponte "romana".
Temos no Val Miñor un patrimonio vivo en perigo que temos que coidar e, por que non, catalogar. Son especies vexetais e árbores que están a sofrir nalgúns casos, moitos ataques, tamén hai que decilo, coidados con esmero noutros. Hai un fato de árbores que poderíamos dicir senlleiras, que deberían ser mimadas e catalogadas para que non sexan vítimas da serra ou do inconsciente de turno, e verse convertidas en leña ou toradas para facer táboas.
A propiedade nalgúns casos é pública e noutros privada, sendo estas as que teñen máis perigo de desaparecer. Nós só queremos ensinarvos algúns exemplares para que cada quen valore e aprecie segundo a súa sensibilidade.
Abeleiras, nun regato perto de Aburlido en Gondomar.
Acivros, na Fraga de Oliveira
Sobreiras ou corticeiras,
a primeira en Oliveira e a segunda en Aburlido.
Estas só son un pequeno exemplo dos moitos tesouros que temos nos arredores das nosas casas, non moi lonxe, en pequenos paraisos agochados á carón dos ríos e regatos e nas fragas que aínda quedan no Val miñor.
Ningún comentario:
Publicar un comentario