Hai uns días, o 22 de setembro, saíu publicada
no DOG sa resolución sobre a Declaración de Impacto Ambiental do Parque Eólico
Albariño I. Clave : 2020/0241 na que se resolve formular a declaración de
impacto ambiental desfavorable para
o proxecto do parque eólico Albariño I. Despois de 15 anos dun longo proceso
administrativo, con moitas horas empregadas en reunións, palestras, xornadas,
manifestacións, xeiras e visitas a oficinas das distintas administracións,
reclamacións e reivindicacións, alegacións múltiples, chegamos a esta
publicación no DOG que nos enche de ledicia por unha banda, e de carraxe por
outra.
Antes de nada, e despois dunhas horas de
reflexión e análise, temos que facer memoria e lembrarnos dos compañeiros de
esta longa loita que xa non están con nós, e que neste día de celebración
estarían moi ledos. Vai por eles e a súa memoria esta vitoria parcial, esta
batalla gañada. Aló onde se atopen estamos certos que hoxe botarán un sorriso
ledo e erguerán as botellas das súas cervexas para brindar con nós por este
éxito. Xosé Reigosa, Paco de Pinzás, Alfonso Soliño, Enrique Romasanta. Vai por
vós e na vosa memoria. E , grazas compañeiros por non desfalecer nos peores
intres desta longa loita e pola entrega e o exemplo dado, cada un dende
distintas áreas e tarefas. A vosa memoria seguirá a empurrarnos para non parar
nin dar un paso atrás.
Tamén é o intre de dar as grazas ás
compañeiras e compañeiros que dende a gran diversidade de colectivos dun xeito
ou de outro, foron colaborando e apoiando esta longa loita. Esta vitoria nesta
batalla é un logro da suma de esforzos, é unha vitoria colectiva, común, das
xentes que non se arredan e que , cada un co seu gran de area, sumou para
chegar ata aquí. Grazas a todas e todos. Unidos venceremos.
A xente
descoñece o que no seu nome algúns políticos e empresarios fan,
destruíndo valores patrimoniais que non nos pertencen e que non teñen prezo,
nin falta que lles fai, mais que teñen un grande valor natural e patrimonial
que temos que conservar para que este mundo mellore e deixe de empeorar. As
xeracións futuras teñen dereito a un mundo mellor. Nós tamén.
Dedicar parte do noso tempo a defensa do común
, sen buscar beneficio económico ou rendibilidade política, é unha obriga que
algunhas e algúns nos damos como xeito de contribuír a mellora deste mundo, da
terra que pisamos e na que moramos, de pagar unha débeda que temos cos nosos
devanceiros que nos legaron a memoria, a lingua e todos os saberes que nos
fixeron crecer e deambular polo mundo como usufrutuarios dunha natureza que non
nos pertence, mais da que si podemos tirar proveito, sen esquecer que para iso
hai que coidala e protexela, para que os que veñan despois de nós sigan a gozar
dela igual ou mellor que nós.
Gañamos unha batalla, é a primeira frase do
encabezamento deste escrito. É a ledicia expresada con orgullo. Mais, tamén ven despois da lectura demorada da
resolución a carraxe.
Cada un dos parágrafos desta resolución non
ten desperdicio. A información evidente da que nos fornece súmase a subxacente
que aínda é máis valiosa, pois nela advertimos como o nivel de manipulación
negativa é moi grande e os intereses empresariais e especulativos están por
riba dos interese comúns e da defensa do patrimonio. As contradicións evidentes
entre o que di a empresa promotora e a realidade, entre o que defendemos e
denunciamos todas e todos os que estamos nesta loita, trátase dun xeito
diferente dependendo do organismo que faga o informe. Sendo nalgúns casos
baseado na análise da realidade que é obxecto do proxecto, e noutros de
consideracións subxectivas, falsas e/ou sen xustificación analítica, virando
cara aos intereses da empresa promotora que,
evidentemente, tenta conseguir os seus obxectivos minimizando as
posibles afeccións e impactos.
Todo o dito fainos seguir en alerta e a non
parar nin a crer que xa gañamos esta loita. Aínda hai moita mentira que
denunciar, moita hipocrisía e falsidade que non parará. Hai en tramitación máis
proxectos para a Groba que teñen que levar o mesmo camiño que o Albariño I.
Pero non será sen o esforzo e o traballo común de moitas e moitos compañeiros e
amigos que apoien esta causa. Por nós non a quedar. Imos seguir igual que ata
hoxe, e animamos a todos os colectivos que polo país adiante sofren este mesmo andazo, a que non se deixen
enganar. Que sigan na loita e na denuncia. Co apoio de todas e todos acadaremos
a vitoria final.
Grazas polo camiño andado, e grazas por seguirnos no que fica por andar.
SOS GROBA
Val de Miñor, outono de 2022