É TEMPO DE
COGUMELOS
Xa chegou o outono e con el
as choivas tan desexadas. A auga que escomeza a encher os regatos e
os ríos, baixa xa polos camiños e corredoiras e molla
os lameiros e os campos onde comezan a aparecer os cogumelos e
fungos, como se foran habitantes soterráneos que estiveron
agochados nas profundidades agardando pola humidade que os fai
renacer. Como nos contos infantís, as casiñas dos
trasnos aparecen cheas de cores e formas e, moitas veces, o trasno
non se ve pero a imaxinación lévanos a imaxinalo
habitandoun fermoso choupin, zarrote ou cogordo (que todo é o
mesmo) que se vai abrindo como un parachoivas máxico. As
lermas e babosas aledanse pois estas casiñas dos trasnos son
un gorentoso alimento que devoran paseniñamente ate rematar
con elas.
Nos que gostamos de pasear e
gozar da paisaxe e da contorna miñorana, tamén nos
aledamos pola chegada do tempo dos cogumelos e saímos aos
campos na percura dos máis coñecidos e que sabemos de
certo, que son comestibles.
Quremos convidar a todo a
mundo que sae na percura dos cogumelos, e non é moi coñecedor
ou especialísta, a seguir unhas mínimas normas de
seguridade e de prevención , polo noso propio ben e polo da
propia natureza que nos da está regalía de produtos
naturais, cada vez máis buscados.
. 1- Saír con alguén
que coñeza as distintas especies e teña experiencia
contrastada, para irse iniciando dun xeito ordeado no mundo dos
cogumelos.
. 2- Facerse cunha boa guía
ilustrada, preferentemente con fotos, para coñecer aspectos
básicos que nos van a servir de axuda.
. 3- Saír ao monte co
idea de aprender e coñecer, valorar e respectar, non
convertíndonos en depredarores e esquilmadores de especies.
Collerémos só os que vaiamos a consumir e coñezamos
con certeza.
.4- Non destruir, pisar,
romper aqueles que non coñecemos ou non nos gustan. Cada
especie ten a súa función no equilibrio natural do
monte ou o lugar no que nace, e debemos respetalas.
.5- Cortar cunha navalla o
talo ou pé. Non arrincar as especies, é moi importante
para a pervivencia dos cogumelos e poder recoller en anos sucesivos
no mesmo lugar outros exemplares.
.6- Levar unha cesta de
bimbio ou salgueiro, para que os cogumelos non se deterioren,
respiren e se conserven ben ata chegar á casa.
.7- Gozar do paseo e non
estragar o medio. Deixar algo para outro día e coller só
o que vaiamos a comer.
.8- Se se ten cámara
de fotos, facer fotos, serán una boa lembranza e unha axuda
para seguir aprendendo despois na casa, analizando e comparando,
vendo guías e informacións de páxinas webb
especializadas.
.9- Ante a dúbida,
non coller un exemplar do que non estamos absolutamente seguros de
que é comestible.É preferible deixalo no monte que
sufrir as consecuencias dun erro de identificación que pode
ser mortal.
10. Compartir con amigos a
saída e, por suposto, a preparación dos cogumelos.
Comelos en compañía e compartir receitas é unha
máis das satisfacións que nos pode dar o tempo dos
cogumelos.
Tentaremos facer
unha saída común para compartir experiencias e aprender
algo máis sobre os cogumelos. Hai moitas historias e contos,
que forman parte da nosa cultura, na que os cogumelos son os
protagonístas . Estade atentos ao blog no que
iremos informando. Polo de agora, a gozar do outono e do tempo dos
cogumelos .
Ningún comentario:
Publicar un comentario