domingo, 18 de agosto de 2013

O CURRO DO MICROCHIP

CURRO DA VALGA 15 DE AGOSTO DE 2013





Este xoves festivo de agosto houbo na Valga o curro que antigamente se chamaba da mosca. Desta vez non foi mosca a que picou o coiro das nosas burras se non un abellón en forma de agulla que inoculou dentro do seu corpo un microchip que seica vai acabar con tódolos problemas que fan que perigue as súas vidas nos nosos montes.
Sentimos que algo moi importante se estaba a perder - e non fomos os únicos- cando vimos como un a un, os exemplares de equs ferus atlanticus eran tratados como gando, como simples cabalos domesticos, e se lles metía un chip que non vai a solucvionar nada, pero que polo de pronto, xa ocasionou moitos máis problemas dos que pretende resolver.
O curro xa non foi curro. Había burras do monte. Foron encabestradas e guiadas para o curro dos poldros onde un só veterinario foi inxectando debaixo das crinas do pescozo o famoso microchip. Un tramite moito máis lento que o que normalamente se fai, ao ter que esperar a quenda para ir sacando cada propietario as súas burras, segundo unha orde escrita.
Agora na Valga pastan ceibos uns animais que teñen menos de salvaxes que hai uns días e van a facer o mesmo que sempre fixeron, só que desta vez o seu hipotético custo e maior que antes , pois alguén terá que pagar o cusot do microchip e do veterinario. Quen o pagou na Valga?. Canto custou a cada propietario? Canto vai custar no futuro? Eso non conseguimos sabelo, aínda que preguntamos a varios propietarios, que non moi contentos, foron contestando cada un ao seu xeito se aclaranos nada. Pode ser que eles mesmos non o tiveran claro. Haberá que seguir investigando.
Deixamos o curro a hora do xantar. Non nos pedía o corpo seguir vendo como unha tradición milenaria se estaba a converte nun acto gandeiro común,  que estaba a botar por terra un grande patrimonio,  que moitos aínda non saben ver, e polo que se aprecia, nin valorar.
Seguiremos loitando e traballando para que non se perda de todo nos outros curros da Groba e do Galiñeiro nos que non se deixaron enganar polos caciques de turno.

Ningún comentario:

Publicar un comentario