sábado, 1 de marzo de 2008

¡O QUE NOS ESPERA! As eólicas multiplicanse.



Los mayores empresarios gallegos se miden con las eléctricas en la eólica
Tojeiro, Campo, Barreras, Gómez-Franqueira y Jove pujarán en el concurso público


http://www.elpais.com/articulo/Galicia/mayores/empresarios/gallegos/miden/electricas/eolica/elpepuespgal/20080301elpgal_1/Tes


Grandes fortunas gallegas tratan de repartirse el nuevo plan eólico
Las firmas confían en que el BNG les favorezca frente a las eléctricas foráneas
http://www.elpais.com/articulo/Galicia/Grandes/fortunas/gallegas/tratan/repartirse/nuevo/plan/eolico/elpepuespgal/20080301elpgal_9/Tes


Extrañas alianzas para poder aportar 2.500 millones


http://www.elpais.com/articulo/Galicia/Extranas/alianzas/poder/aportar/2500/millones/elpepuespgal/20080301elpgal_7/Tes





Xa está aí, despois do día 9 de marzo, o Plano Eólico da Xunta vai florecer e, coa primavera, inzar de muíños de vento os cumes e serras que aínda non foron tocados por isa endiañada semente que, seica, din "os nosos políticos", hai que espallar pola terra para encher de boa colleita de euros aos terratenentes que máis teñen. Por que, ao pobo dises froitos , nen os refugallos. Só o traballo máis duro e lesivo e a perda do que non ten prezo e algúns lle queren pór custe o que custe.
Houbo un tempo en que os nosos máis sobranceiros próceres fiaron o futuro do noso país na prantación masiva dunha árbore que nos ía quitar a fame a tódolos galegos. A pesares dos moitos acertos e da súa indiscutible loita por o noso país e a súa identidade, trabucáronse e inzarón Galicia de eucaliptos. Mataron as terras fértiles, afogarón as vellas carballeiras e soutos, deixaron enxoitas moitas ladeiras e veigas que foron, pouco a pouco, mudando a súa fasquía e emprobecendose con unha especie dominante que só fixo empiorar as cousas. Foi un erro grave que imos ter que pagar perante varias xeracións. Agora, coa teima de espallar todólos nosos cumes, os lugares máis senlleiros e fermosos, as penichairas e outeiros que son por sí sós un monumento vivo, con fungos xigantes, asasinos da paisaxe, imos repetir o erro, mais sin capacidade de remisión. No século XXI os erros e agresións á terra non teñen volta atrás. Non se para o reloxo para facer un acto de reflexión e mudar de plans. O capital, o poder e o egoísmo persoal gañan sempre, e o pobo fica, outra volta, espido, ferido e famento. Triste figuras para expresar o desacougo e a realidade ante un feito que, quixera trabucarme, se repite.
Só queda loitar. Pór enriba da mesa unha baralla sen marcar para xogar unha partida na que tódos saían gañando, e non nos toque sempre aos mesmos pagar os cafés- ás veces copa e puro- dos tahures profesionais do capital.
Por iso é polo que, señor conselleiro, sellor deputado e demáis familia política, saímos a rúa e volveremos a saír para berrar mentres nos queden folgos que

¡GOBERNE QUEN GOBERNE, GALIZA NON SE VENDE!

X.M.

1 comentario:

  1. Hola! somos Inés y Sion.
    Estamos de acuerdo con la idea de no hacer el parque eólico, por la protección de los animales.Y creemos que ya hay suficientes aerogeneradores.También por que para abrir pistas no medio natural se contamina mucho la atmosfera.
    Un saludo!!!

    ResponderEliminar